საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსი ფუნდამენტურ პრინციპად შეჯიბრებითობას ირჩევს. პროცესის მიმდინარეობა დამოკიდებულია მხარეთა ინიციატივასა და აქტივობაზე. ამ პირობებში შესაძლებელია თუ არა დაცვის მხარისთვის არასასურველი, ნეგატიური შედეგი მისი არაკომპეტენტურობის, სამართლებრივი უვიცობის გამო დადგეს? უფლებისთვის არასათანადო ბრძოლამ ობიექტური ჭეშმარიტების დადგენას ხელი რომ არ შეუშალოს, ამისთვის მტკიცების ტვირთის სწორი განაწილება და კანონმდებლობაში გარანტიების არსებობაა საჭირო. როგორი მიდგომაა ამ საკითხისადმი ქართულ კანონმდებლობაში და რა გარემოებები შეიძლება განვიხილოთ მის მინუსებად? ამ თემასთან დაკავშირებით გთავაზობთ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტის სტუდენტის, გიორგი ტაბატაძის ნაშრომს. იხილეთ ნაშრომი სრულად >>>მტკიცების ტვირთი და სტანდარტები სისხლის სამართლის პროცესში