საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლომ მნიშვნელოვანი განმარტება გააკეთა საქმეებზე №1313 №1298 „თამაზ მეჭიაური საქართველოს წინააღმდეგ“. დავის საგანს წარმოადგენდა, მუნიციპალური საკრებულოს მიერ მერისთვის უნდობლობის გამოცხადების ინიცირების საფუძვლები. მოსარჩელე მიიჩნევდა, რომ მერის გადაყენება უნდა უკავშირდებოდეს მის მიერ მანდატის ბოროტად გამოყენებას, კანონის დარღვევას ან სხვა რაიმე ობიექტურ გარემოებას, სადავო ნორმები კი საკრებულოს ანიჭებდა უფლებამოსილებას, დაუსაბუთებლად შეეწყვიტა უფლებამოსილება ხალხის მიერ პირდაპირი წესით არჩეული მერისთვის, ეს მომჩივანმა მიიჩნია უფლებების დარღვევად. მოპასუხე ასაბუთებდა, რომ მერი პოლიტიკური თანამდებობის პირია და ასეთი პირები ექვემდებარებიან გათავისუფლებას. საკონსტიტუციო სასამართლომ არ დააკმაყოფილა აღნიშნული სარჩელი და განმარტა, რომ მუნიციპალიტეტის განვითარებას ზიანი შეიძლება, მიაყენოს არამხოლოდ თანამდებობის ბოროტად გამოყენებამ, არამედ მერსა და საკრებულოს შორის შეუთანხმებლობამ, რაც გამოიწვევს საკრებულოს გადაწყვეტილებების დროული და ეფექტური აღსრულების შეფერხებას.

 საკონსტიტუციო სასამართლომ მიიჩნია რომ მერის თანამდებობიდან გათავისუფლება პოლიტიკური მიზანშეწონილობის საფუძველზე არ ეწინააღმდეგება საქართველოს კონსტიტუციას. მან ასევე იმსჯელა იმ მექანიზმზე, რომელიც უზრუნველყოფს უფლებამოსილების ხშირი შეწყვეტის შედეგად თვითმმართველი ერთეულის საქმიანობის პარალიზების საფრთხის პრევენციას, სასამართლოს შეფასებით ის გარანტიები, რომელიც გათვალისწინებულია კანონით, ამცირებს უნდობლობის გამოცხადების მექანიზმის თვითნებურად და ზედაპირულად გამოყენების რისკებს და უზრუნველყოფს მერის მიერ საკუთარი ფუნქციის ეფექტურად განხორციელების შესაძლებლობას.